Paul's tocht |
|
Omdat 'je een boek ook begint op de eerste bladzij' ben ik eerst naar Haarlem gefietst. Een omweg, maar ook een mogelijkheid om in Nederland na te gaan of alle uitrusting OK was. Ik had ook de kortere route via de Ardennen kunnen kiezen maar dat was me afgeraden vanwege de zwaarte. Niet verstandig aan het begin van de tocht. In Nederland is het nog wel aardig fietsen, in België is het al wat minder, in noord Frankrijk kom je door veel vrijwel verlaten dorpjes langs eenzame weggetjes langs eindeloze velden koolzaad. Leuker is het in de grotere steden en verder naar het zuiden, waar men je Jacobsschelp herkent en toeterend met de duim omhoog je een goede reis wenst. En hoe verder je komt, hoe meer medereizigers en wandelaars je ontmoet. In Spanje zoveel dat de refugio's al snel vol zijn. Ik heb op mijn tocht veel kou en regen gehad. Overal waar ik kwam wist men te vertellen dat dit het slechtste voorjaar was sinds mensenheugenis. Slechts op een vijftal dagen van de vijf weken is het helemaal droog geweest. Verder altijd wel minstens een bui of urenlange stortregen. En koud, KOUD! In Nederland en België ''s nachts rond het vriespunt, in Spanje overdag nog maar 8°. Maar misschien is de hitte zomers nog wel slechter te verdragen. 'Om mensen te ontmoeten moet je in je eentje vertrekken', dat heb ik ooit eerder meegemaakt op een korte fietstocht door Engeland. Als je alleen bent word je makkelijk aangesproken en vindt men het ook 'vanzelfsprekend' dat je zelf een gesprek(je) begint. Ik heb nu fantastische, diepgaande gesprekken gehad met volslagen onbekenden. In alle talen, van Nederlands, Frans, Engels en Duits tot aan Spaansmethandenenvoeten in een gesprek met een stokoude Spaanse op een trapje in een portiek tijdens een zware regenbui, wat eindigde met een afscheidskus en de opmerking dat ze me "mucho simpatico" vond. En dan kan je er wel weer een paar dagen tegen, toch? Klik je in de etappelijst hieronder dan kom je in de korte beschrijvingen van die dag en wat foto's ervan. Ik had een klein camera'tje bij me waarmee ik, in principe ieder heel uur een foto nam. Om zo een reëel beeld te geven van de fietstocht. Ik kan natuurlijk ook alle foto's van alle bezienswaardigheden erop zetten, maar dat laat een veel te rooskleurig beeld zien van de tocht. Die is heel vaak saai, langs uitgestorven weggetjes. En altijd weer langs de watertorens, die altijd op het hoogste punt in het landschap staan. Maar soms ook langs gevaarlijke snelwegen. Soms per ongeluk (Frankrijk), soms kan het niet anders (Spanje). Maar ook door prachtige landschappen en schitterende steden. Ik had geen idee hoe lang ik over de tocht zou doen. Ik zou wel zien, iedere dinsdag kon ik terug naar Nederland, er zat dus geen dwang achter. De tocht heeft 35 dagen geduurd, waarvan twee rustdagen, in Chartres en Burgos. En dat was lang genoeg. Ik miste mijn vrouw, kinderen en, vooral, kleinkinderen. Het weerzien op de 40-e dag was dan ook onbeschrijfelijk. |
|
| Klik op een etappeplaats voor een beschrijving
van de dag en foto's Onder Op/In staat 1/8 voor pag. 8 van boekje 1 waar de etappeplaats te vinden is. H(otelletje), C(amping), R(efugio=alberque=Gite(soms)) en J(eugdherberg) zullen duidelijk zijn. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|